پنج‌شنبه؛22 آذر 1403

بادبان کشی

یک‌شنبه؛14 مرداد 1403

گزارش خبری


 

در فرهنگ دهخدا، بادبان کشی یا بادبان کشیدن[ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) شراع افراشتن و کشتی راندن. (ناظم الاطباء) معنی شده است. 

برافراشتن بادبان ها نمادی از دریانوردی است که دریانورادان هنگام سفر که با کشتی ها به سرزمین های دیگرسفر های طولانی می کردند.

برافراشتن بادبان ها در لافت نمادی از دریانوردان و مردمان این جزیره است که با کشتی ها به سرزمین های دیگرسفر های طولانی می کردند.

طی چند صد سال گذشته مردم و تجار این منطقه که از طریق کشتی های بادبانی به کشورهای آفریقایی، هند و سایر کشورهای منطقه سفر می کردند و به تجارت کالا می پرداختند قبل از سفر این مراسم سنتی را اجرا می کردند.

مراسم سنتی بادبان کشوری در اعیاد سعید فطر، قربان و نوروز در برخی بنادر استان هرمزگان ( لافت، بندرکنگ، جزیره هرمز ) برگزار می شود. 

مراسم بادبان کشی با رزیف خوانی همراه است رزیف خوانی یا موسیقی دریا شرح اتفاقات سفر دریایی برای ملوان‌ها است که از زمان کشیدن لنگر و بادبان آغاز میشه و تا بازگشت به مبدأ ادامه دارد.

پس از برگزاری مراسم رزیف طی آیینی سنتی و همراه با موسیقی سنتی، باد بان کشتی ها برافراشته می شود.

این مراسم نمادی از تجارت دریایی و رونق کشتیرانی در این منطقه محسوب می شود. 

مراسم با قدمتی بیش از ۵۰۰سال با مدح و ستایش پیامبر و ائمه شروع می شود و با برافراشته شدن بادبان ها سفر دریانورردان آغار می شود.

یامال به معنی یا آمال به معنی آرزو است،که به مروز زمان به یامال مصطلح گشته است. نهمه یامال به سه دسته تقسیم می شود از جمله:یامال ماشوه،یامال به هنگام لشکر کشی،یامال به هنگام باز کردن بادبانهای­ جهاز(کشتی بادبانی). پس از بالاآوردن لنگر نوبت به کشیدن یا برافراشتن بادبان بود.برای این کار جاشوها(ملوانان) به دو دسته تقسیم می شدند و در دو طرف بادبان که طناب بزرگی وجود داشت قرار می گرفتند این طناب به قرقره هایی وصل بود که به بالا کشیدن بادبان کمک کند.

نغمه گو در قسمتی که قرقره به طناب وصل بود می ایستاد و نهمه بالا کشیدن بادبان را می خواند و دهل زنان شروع به نواختن می کردند و جاشوها با گفتن یاالله کم کم طناب را به سمت خود کشیده و بادبان را بالا می بردند. بعد از بالا رفتن و باز شدن بادبان،طناب های بادبان را محکم به کناری می بستند و جهاز شروع به حرکت می کرد و در این هنگام جاشوها دهلها و شرینگ ها که در زبان محلی به آن شلنج (سنج کوچک) می گویند را می آوردند و شروع به پایکوبی و نهمه خوانی می کردند.نهیم مانند رهبر ارکستر وظیفه هدایت گروه را با نحوه ریتم و خوانش خود همسرایی و دست زدن های گروه را تنظیم می کند.

 

صیادان روستای تاریخی لافت آئین رزیف خوانی را به عنوان رقص و آواز در مراسم بادبان کشی انجام می‌دهند.

نوشتن نظر